برنامه درسی چند فرهنگی؛ آسیب شناسی آموزش به زبان فارسی از دیدگاه دبیران و دانش آموزان دبیرستانی کُرد زبان شهرستان سنقر و کلیایی در سال تحصیلی 94-93

هدف این پژوهش آسیب شناسی آموزش به زبان فارسی بر اساس دیدگاه برنامۀ درسی چند فرهنگی از دیدگاه دبیران و دانش¬آموزان دبیرستانی کُرد زبان شهرستان سنقر و کلیایی در سال تحصیلی ۹۴- 93 است. این پژوهش از نوع تحقیقات ترکیبی (کمی و کیفی) است و در ردۀ پژوهش¬های توصیفی- پیمایشی قرار می¬گیرد. جامعۀ آماری شامل همۀ دبیران و دانش¬آموزان شهرستان سنقر و کلیایی است. نمونه آماری تحقیق 113 نفر از دبیران و 354 نفر از دانش¬آموزان دبیرستانی با استفاده از روش نمونه گیری خوشه¬ای چندمرحله¬ای انتخاب شده¬اند. در انجام این پژوهش از دو نوع پرسشنامه محقق ¬ساخته، یکی برای بررسی دیدگاه¬ دبیران و دانش¬آموزان استفاده شد که بر اساس طیف پنج گزینه ای لیکرت جهت گردآوری داده¬ها در مورد آسیب های فرهنگی، دانشی، نگرشی و توانشی تنظیم شد و پرسشنامۀ دیگر به صورت مصاحبه نیمه ساختاریافته با کارشناسان و دبیران نمونه آموزش وپرورش و دانش¬آموزان انجام شد؛ سؤالات پرسشنامه¬ها و مصاحبه¬ها با نظر متخصصان مربوطه انتخاب گردید. در تجزیه وتحلیل داده¬ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (تحلیل واریانس، آزمون t و آزمون تعقیبی) استفاده شده است. یافته¬ها نشان می¬دهد که به اعتقاد مشارکت کنندگان در این تحقیق، آموزش به زبان فارسی یادگیری و توانایی دانش¬آموزان را در حیطه های دانشی، نگرشی و توانشی با اختلال روبه-رو کرده و در مسائل فرهنگی باعث دور شدن دانش¬آموزان از هویت فرهنگی و بی توجهی به زبان مادری شده است. تحلیل داده¬ها نیز نشان داد که از نظر مشارکت¬کنندگان در تحقیق بیشترین آسیب های یادگیری و آموزشی به ترتیب معطوف به حیطۀ دانشی و نگرشی است و حوزۀ توانشی با آسیب های کمتری مواجه¬ است. بنابراین برای کاستن آسیب های فرهنگی، دانشی، نگرشی و توانشی دانش¬آموزان دوزبانه و برقراری عدالت آموزشی، شایسته است که برنامۀ درسی و آموزشی چند فرهنگی را که خاص کشورهای چند فرهنگی نظیر ایران است بر نظام آموزش وپرورش حاکم باشد.